Anoreksja. Zaburzenia somatyczne

Zaburzenia ze strony układu pokarmowego

- Osłabienie zębów i dziąseł (na skutek niedoboru minerałów
- Zaburzenia motoryki i opróżniania żołądka (na skutek osłabienia mięśni głębokich)
- Bóle brzucha, wzdęcia i zaparcia (uczucie pełnego brzucha, osłabienie lub zatrzymanie motoryki jelit)

Zaburzenia ze strony układu moczowego

 

- Zakwaszenie organizmu
- Odkładanie kamieni w nerkach
- Kamica nerkowa (skutek odkładania się ciał ketonowych powstałych w procesie rozpadu białek mięśniowych)
- Zaburzenia gospodarki wodno - elektrolitowej, skąpomocz

Zaburzenia ze strony układu rozrodczego

Obniżenie poziomu hormonów związanych z rozrodczością (estrogen, DHEA), prowadzi do zatrzymania cyklu miesiączkowego, a z czasem także do trwałej bezpłodności. Zmianie ulegają także wielkość jajników i macicy. Wiele dziewcząt, które zachorowały na anoreksję przed okresem dojrzewania w ogóle nie miesiączkuje. Produkcja hormonów przysadki regulujących funkcje jajnika (FSH) zależy od ilości tkanki tłuszczowej w organizmie. Znaczny spadek wagi jest odbierany przez organizm jako „stan zagrożenia” i prowadzi do wyłączenia funkcji rozrodczej. Zanik miesiączki w wyniku anoreksji może prowadzić do problemów z płodnością nawet po skutecznym leczeniu wiele lat później. Szacuje się, że około 20% kobiet, które wyszły z anoreksji nigdy nie uzyskuje zdolności rozrodczej, część z tych przypadków może być leczona kuracją hormonalną w celu indukowania jajeczkowania, lecz zawsze pozostaje grupa kobiet, których jajniki uległy całkowitemu zanikowi w wyniku lat niedożywienia.

Inne problemy związane z płodnością, które mogą pojawić się w wyniku anoreksji:

 

• nieregularne cykle miesiączkowe
• obniżona jakość komórek jajowych
• niewydolność jajników
• słabo rozwinięta śluzówka macicy
• poronienia depresja, nadmierny stres i zaburzenia lękowe - w przypadku zajścia w ciążę, te czynniki mają ogromny wpływ na rozwój płodu i szansę donoszenia zdrowego dziecka.

! Warto wspomnieć, że problem anoreksji nie wyklucza całkowicie zjawiska zajścia w ciążę. U pacjentek, które są w trakcie walki z anoreksją, lub choroba jest jeszcze we wczesnym etapie, poczęcie jest możliwe, jeżeli zanik miesiączki jeszcze nie wystąpił. Niemniej jednak, taki stan wiąże się z wieloma zagrożeniami zarówno dla matki jak i dla dziecka.

Zarówno anoreksja jak i inne zaburzenia odżywiania, podczas ciąży mogą powodować: cukrzycę ciążową, łożysko przodujące, małowodzie (niski poziom płynu owodniowego), odklejenie łożyska, powikłania okołoporodowe, konieczność wykonania cesarskiego cięcia, depresję poporodową, niską wagę urodzeniową niemowlęcia i niski stopień w skali APGAR, żółtaczkę mechaniczną u dziecka, defekty urodzeniowe, głównie ślepota i niedorozwój psychiczny, śmierć noworodka.





Liczne badania prowadzone w grupie kobiet cierpiących na zaburzenia odżywiania stwierdzają jednoznacznie, że wpływ anoreksji na płodność kobiety jest trwały, a szansa na ciążę wysokiego ryzyka jest taka sama nawet po zakończeniu leczenia i jeszcze wiele lat później.

Zmiany dermatologiczne

- Kruchość, łamliwość włosów i paznokci
- Wypadanie włosów
- Wysuszenie i zmniejszenie elastyczności skóry
- Ciało pokrywa się meszkiem podobnym do tego, który występuje w okresie płodowym (następstwo hipotermii)

Zmiany w układzie kostnym

U około 90% kobiet dotkniętych anoreksją stwierdza się osteopenię (utratę minerałów budujących kości), a 40% - osteoporozę. Wynika to stąd, że anoreksja jest przypadłością osób w wieku dojrzewania. Osłabienie kości staje się efektem długofalowym i nie zanika po wyleczeniu, nawet po powrocie do normalnej masy ciała. Zahamowania w rozwoju szkieletu oraz obniżony poziom hormonów odpowiedzialnych za wzrost powodują, że osoby chorujące na anoreksję odznaczają się niższym wzrostem.

Problemy neurologiczne

W bardzo zaawansowanych przypadkach anoreksji dochodzi do uszkodzenia nerwów oraz tkanki mózgowej. Zaburzenia neurologiczne obserwowane w przebiegu anoreksji: napady padaczkowe, zaburzone myślenie, neuropatia nerwów obwodowych powodująca dziwne odczucia w stopach i dłoniach. W wyniku postępującej choroby na pewnych obszarach mózgu dochodzi do zmian strukturalnych, które w efekcie wykazują nadmierną aktywność.

Tylko niektóre z tych zmian zostają cofnięte po odzyskaniu normalnej masy ciała, natomiast większość tych już zainicjowanych pozostaje na całe życie. Paradoksalnie, istnieją słuszne podejrzenia, że to właśnie te zmiany, które się dokonują w czasie choroby, są jednocześnie odpowiedzialne za jej rozwój. U anorektyczek zachodzą naukowo usprawiedliwione podejrzenia, że anorexia nervosa może być przekazywana genetycznie.







? Badania wykazały, że kobiety z zaburzeniami odżywiania wykazują dużą aktywność wariantów genu COMT. Występuje on dwukrotnie częściej u anorektyczek i bulimiczek niż u kobiet zdrowych, niemających problemu z odżywianiem. Odkrycia te dowodzą, że polimorfizm powodujący dużą aktywność genu COMT – wpływając na metabolizm dopaminy – zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń odżywiania, zwłaszcza anoreksji. Polimorfizm genu COMT ma także wpływ na wiele innych funkcji poznawczych, np. postrzeganie, myślenie, uwagę i pamięć. Z pewnością zatem jest to jedna z kluczowych informacji, w celu bliższego poznania objawów jadłowstrętu, a także żarłoczności psychicznej.

Więcej na ten temat przeczytasz tutaj: Polacy u źródeł anoreksji